مقدمه

اصولاً صنعت در كشور ما با سنت در آميخته و مدرنيزاسيون و تكنولوژي را در آن به سختي مي توان

ديد. اگر در اين راه حركتي نيز صورت گرفته باشد چنان بطئي و كند است كه به چشم نمي آيد.

صنعت سنباده ايران كه از قدمت چند ساله برخوردار است، نيز از اين قائده مستثني نيست. در واقع

صنعت سنباده ما هنوز راهي را مي رود كه حداقل سال ها پيش بايد آن را ترك مي كرد؛ راهي بسيار

كهنه، غير اصولي و غير علمي. در اين صنعت كمتر نشاني از ابتكار و خلاقيت داخلي مي توان يافت و

بيشتر حالت تكرار و نمونه برداري از كار ديگران مي باشد؛ چيزي كه اين صنعت را از حالت پويا به

حالت خموده و واپسگرا كشاند. همانطور كه گفته شد اگر حركتي نيز انجام شده آنقدر ضعيف و نارسا

بوده كه تأثير چنداني در كل كار نداشته است؛ اگر